Ripple ve SEC Davasında Yeni Gelişmeler: İtiraz Sürecinde Neler Olacak?
Ripple ve SEC arasındaki dava, XRP’nin menkul kıymet olup olmadığına dair kritik bir sürece girerken, her iki taraf da itirazlarını hazırlıyor. Ripple, kurumsal satışların menkul kıymet sayılmadığını savunurken, bu davanın sonucunun kripto sektöründe önemli bir emsal oluşturması bekleniyor.
-
Yazar :
Ripple Labs’ın Baş Hukuk Sorumlusu (CLO) Stuart Alderoty, ABD Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu (SEC) ile devam eden dava sürecinin gidişatına ilişkin yorum yaptı. 2020 yılında başlayan dava, XRP’nin bir menkul kıymet olup olmadığı ve satışların ABD yasalarına uygun şekilde gerçekleştirilip gerçekleştirilmediğine dayanıyor. Süreç, tarafların karşılıklı temyiz aşamasına taşınırken, nihai kararın 2026’ya kadar uzayabileceği öngörülüyor.
Ripple’ın yıllık Swell konferansında konuşan Stuart Alderoty, SEC ve Ripple’ın karşılıklı temyiz planlarını açıkladı. Taraflar, 16 Ekim 2024’e kadar hangi konularda itirazda bulunacağını belgelerini sunarak açıklamak zorunda. Şirket, özellikle XRP’nin kurumsal satışlarının menkul kıymet olarak değerlendirildiği kararın bazı yönlerine karşı itirazda bulunmaya hazırlanıyor.
Karşılıklı itirazların ardından, karşılıklı savunmalar için de ayrıca bir takvim belirlenmeli. SEC’in ilk yazılı savunmasını Ocak 2025 ortasında sunması olası görünüyor. Ripple ise kendi cevabını ve savunmasını bu tarihten sonra iletebilecek. Ancak karşılıklı savunmalar ve iddialar nedeniyle 2025 yılında nihai sonuç alınması pek olası görünmüyor.
Ripple İddialı Duruşunu Sürdürüyor
Stuart Alderoty, Ripple’ın New York Güney Bölge Mahkemesi’ne kıyasla ABD İkinci Bölge Temyiz Mahkemesi’nde daha güçlü bir hukuki pozisyonda olduğuna inandığını belirtti. Alderoty, temyiz sonucunda mahkeme kararının büyük olasılıkla değişmeyeceğini, SEC’in itirazının ise kripto ekosisteminde net bir hukuki emsal oluşturabileceğini söyledi.
Ripple’ın itirazı, özellikle kurumsal XRP satışlarının menkul kıymet olarak değerlendirilmesine odaklanacak. Şirket, bu satışların “yatırım sözleşmesi” kapsamında olmadığını savunarak, hukuki sınırların daha net tanımlanmasını hedefliyor.
